کپسول اوریون ناسا امروز به دور ماه چرخید و نقطه عطف مهمی در ماموریت یک هفته ای آرتمیس 1 است که راه را برای فرستادن فضانوردان به سطح ماه هموار می کند.
همانطور که فضاپیمای بدون خدمه برای پرواز با نیروی خروجی خود مانور می داد، یک را به عقب فرستاد مجموعه ای دیدنی از تصاویر که ماه را در شیشه جلوی استعاری خود بزرگتر نشان می داد و یک زمین آبی کوچک در زیر افق ماه قرار داشت.
جاد فریلینگ، مدیر پرواز آرتمیس 1 گفت که کنترل‌کننده‌های پرواز در مرکز فضایی جانسون ناسا با دیدن این تصاویر احساس سرگیجه کردند.
او به خبرنگاران گفت: «آن‌ها خوشحالند که تمام تلاش و فداکاری که در طول سال‌ها انجام داده‌اند – سال‌های بسیار، بسیار، واقعاً سودبخش است.
مدیر ماموریت مایک سارافین گفت که این پرواز به جز چند مشکل در سیستم برق و ردیاب های ستاره آن، “بدون هیچ مشکلی” انجام شد.
شلیک موتور 2.5 دقیقه ای امروز، که پنج روز پس از پرتاب آرتمیس 1 انجام شد، اوریون را تا 81 مایلی به ماه نزدیک کرد. در نزدیکترین فاصله، فضاپیما با سرعتی بیش از 5000 مایل در ساعت بر سطح ماه زوم کرد. اوریون در حالی که در پشت ماه پرواز می کرد، حدود 34 دقیقه با زمین تماس نداشت.
مانور دیگری که برای روز جمعه برنامه ریزی شده است، فضاپیما را در مداری قرار می دهد که به عنوان یک مدار رتروگراد دور شناخته می شود، که 40000 مایل فراتر از ماه گسترش می یابد. چنین مداری دورترین مداری از زمین خواهد بود که یک فضاپیمای حامل انسان در طول ماموریت خود به پرواز در آمده است. (برخی از مفسران اشاره کرده اند که ماژول فرود ماه آپولو 10، که در سال 1969 پرتاب شد و اکنون به دور خورشید می چرخد، دورتر است.)
اوریون در نزدیکترین نزدیکی امروز در تاریکی بود، بنابراین فرصتی برای ثبت نماهایی از مکان های فرود آپولو در حین پرواز وجود نداشت. اما سارافین قول داد که ناسا عکس‌های عالی‌تری را منتشر خواهد کرد – پس از دانلود از فضاپیما و پاکسازی برای توزیع. ناسا همچنین یک کانال پخش ویدئو ایجاد کرده است تا در صورت موجود بودن، تصاویر زنده از Artemis 1 را درج کند.
هنگامی که شکارچی در 5 دسامبر، در طول مانور بازگشت خود به زمین، یک نزدیکی دیگر به ماه را انجام داد، منظره ها می توانند حتی بهتر باشند. این مسیر باید فضاپیما را در نور روز بر فراز سایت های آپولو بفرستد.
این ماموریت بدون خدمه آرتمیس 1 برای آزمایش تجهیزات و روش هایی است که در سال 2024 یا پس از آن برای ماموریت آرتمیس 2 استفاده می شود که خدمه ای از فضانوردان را به اطراف ماه می فرستد. آرتمیس 2 به نوبه خود، زمینه را برای یک فرود سرنشین دار روی ماه فراهم می کند که در حال حاضر برای اواخر سال 2025 برنامه ریزی شده است. این اولین فرود از این نوع پس از آپولو 17 در سال 1972 خواهد بود.
سه آدمک در داخل کپسول Artemis 1 قرار دارند که به حسگرهایی متصل هستند که دما، قرار گرفتن در معرض تشعشع و سایر عوامل را در طول پرواز کنترل می کنند.
این کپسول همچنین دارای یک دستیار صوتی به سبک الکسا با کد Callisto است که توسط آمازون با همکاری لاکهید مارتین و سیسکو ساخته شده است. در طول پروازهای فضایی آینده، چیزی مانند کالیستو می‌تواند یک کانال اطلاعاتی و کنفرانس ویدئویی و همچنین شرکتی شبیه HAL برای خدمه‌هایی که ممکن است ارتباط بی‌درنگ با انسان‌های روی زمین را از دست بدهند، فراهم کند.
هاوارد هو که مدیر برنامه Orion در مرکز فضایی جانسون است، می‌گوید: «ما چندین ارزیابی فناوری زنده از محموله Callisto داشته‌ایم، و در همه زمینه‌ها بسیار خوب عمل می‌کند. ما به لطف تیم جاد که مقداری پهنای باند را تخصیص می دهد، جلوه های بصری و ارتباط خوبی دریافت می کنیم. در حال حاضر، بر اساس این جلسات، همه چیز با این محموله بسیار خوب به نظر می رسد.
Orion قرار است در 11 دسامبر در اقیانوس آرام فرود بیاید و به ماموریت Artemis 1 پایان دهد.