کپسول اوریون ناسا در میانه‌ی ماموریت 25.5 روزه بدون خدمه آرتمیس 1، امروز نوع عجیبی از ماه گرفتگی را ثبت کرد، به دورترین فاصله خود از سیاره ما رسید و انتقال پیچیده به خانه را آغاز کرد.
بیل نلسون، مدیر ناسا، از دستاوردهای برنامه آرتمیس با هدف ارسال فضانوردان به سطح ماه در اوایل سال 2025 شگفت زده شد.
او در یک نشست خبری به خبرنگاران گفت: “آرتمیس 1 یک موفقیت برجسته بود و یک سری رویدادهای تاریخی را تکمیل کرد.” به عنوان مثال، روز جمعه، برای اولین بار، یک فضاپیمای درجه بندی شده توسط انسان با موفقیت وارد این مدار برای آرتمیس شد که به آن مدار رتروگراد دور می گویند. و سپس، روز شنبه، Orion رکورد مسافتی را برای مأموریت فضاپیمایی که برای حمل انسان به اعماق فضا طراحی شده بود، شکست. … درست بیش از یک ساعت پیش، شکارچی رکورد جدیدی را ثبت کرد و به حداکثر فاصله خود از زمین یعنی 270000 مایل رسید.
این ماموریت روح برنامه آپولو را به یاد می آورد که 50 سال پیش فضانوردان ناسا را به سطح ماه فرستاد. برای ذکر تنها یک مثال، آرتمیس 1 رکورد مسافتی را که آپولو 13 در سال 1970 ثبت کرده بود، شکست. نلسون گفت: «آرتمیس بر روی آپولو می‌سازد. ما نه تنها دورتر می‌رویم و سریع‌تر به خانه بازمی‌گردیم، بلکه آرتمیس راه را برای زندگی و کار در اعماق فضا در محیط‌های متخاصم، اختراع، آفرینش و در نهایت بردن انسان‌ها به مریخ هموار می‌کند.»
دوربین‌های نصب‌شده بر روی بال‌های آرایه خورشیدی جبار، تصاویری از زمین، ماه و خود فضاپیما را از زمان پرتاب کپسول در 15 نوامبر به بالای موشک غول‌پیکر سیستم پرتاب فضایی ناسا ضبط می‌کنند. امروز، تراز مداری درست برای گرفتن عکس از ماه در حال عبور از مقابل قرص زمین بود – که به این معنی بود که ارتباطات ارتباطی با زمین به طور موقت در طول ماه گرفتگی قطع شد.
اگرچه نمای اوریون از غیبت ماه در بالای زمین قابل توجه بود، اما سوابق وجود دارد: به عنوان مثال، فضانوردان آپولو طلوع و غروب های متعدد خورشید را روی زمین دیدند – و دوربین های اوریون در مرحله اولیه سفر آرتمیس 1 همین کار را کردند. ماهواره ای به نام رصدخانه Deep Space Climate نماهایی از ماه را که برای یک “کسوف” جزئی از مقابل زمین می گذرد، ثبت کرد.
و موفقیت‌ها همچنان از راه می‌رسند: در هفته آینده، Orion قرار است مجموعه‌ای از مانورها را انجام دهد که شامل دومین نزدیک شدن به سطح ماه می‌شود – اولین فرصت ماموریت برای گرفتن عکس‌های نزدیک از مکان‌های فرود آپولو. این مانورها اوریون را برای خانه کروز خود آماده می کند.
مدیران ماموریت گفتند که این پرواز تا حد زیادی طبق برنامه ریزی انجام شد، تنها با چند چیز “سرگرم کننده” که توسط تیم ناسا مجاز بود. به عنوان مثال، مهندسان تشخیص دادند که یک سری از تنظیم مجدد در سیستم ردیابی ستاره جبار در محیط عملیاتی Orion غیرعادی نیست.
مایک سارافین، مدیر ماموریت آرتمیس 1 گفت: ما به انجام ماموریت اسمی ادامه می دهیم.
برخی از مهم ترین آزمایش ها تا زمانی که اوریون در 11 دسامبر به اقیانوس آرام فرود نمی آید، انجام نمی شود.
نلسون: “بزرگترین آزمایش پس از پرتاب، ورود مجدد است، زیرا می‌خواهیم بدانیم که سپر حرارتی با دمای حدود 5000 درجه فارنهایت، تقریباً نیمی از گرمای خورشید، با سرعت 32 ماخ … 25000 مایل در ساعت کار می‌کند.” گفت.
اگر توالی ورود و فرود با موفقیت انجام شود، مهندسان ناسا وضعیت کپسول را بررسی کرده و داده‌های حسگر را از سه آدمک که در صندلی‌های Orion قرار گرفته‌اند جمع‌آوری می‌کنند. همه این خوانش ها به تیم آرتمیس کمک می کند تا برنامه ماموریت های خدمه آتی را تعیین کند.
آرتمیس 2 که به طور آزمایشی برای سال 2024 برنامه ریزی شده است، فضانوردان را به یک ماموریت 10.5 روزه به دور ماه می فرستد. اگر این سفر پیشگامانه به خوبی انجام شود، و اگر ماه‌نورد Starship در حال توسعه در SpaceX آماده حرکت به موقع باشد، ناسا Artemis 3 را در سال 2025 دنبال خواهد کرد.
ما چهار خواهیم داشت [astronauts] نلسون گفت: به مدار بیضوی قطبی ماه بروید، که سپس باعث می شود دو فضانورد در فرودگر به سطح بیایند.
خدمه ماموریت‌های آتی آرتمیس هنوز اعلام نشده است، اما نلسون گفت که آرتمیس 3 “اولین زن و مرد بعدی” را روی سطح ماه خواهد گذاشت. او همچنین قول داد که مهمانی فرود شامل اولین فرد رنگین پوستی خواهد بود که روی ماه قدم می گذارد.