کارگران Ridwell هر هفته در محله‌های شش شهر در سراسر کشور می‌گردند و کیسه‌های برزنتی پر از کیسه‌های پلاستیکی و زباله‌های بسته‌بندی را جمع‌آوری می‌کنند. پوشش پلاستیکی دسته بندی شده و به نوادا فرستاده می شود و در آنجا در عرشه Trex بازیافت می شود. هر سال، این استارتاپ دوستدار محیط زیست، 500000 پوند زباله پلاستیکی را تنها در منطقه سیاتل برای بازیافت هدایت می کند.
این یک سناریوی ایده آل برای پایان عمر یک کالای پلاستیکی است.
اتفاقی که برای اکثر زباله‌های پلاستیکی جهان می‌افتد، تلخ است. در ایالات متحده، حدود 5 درصد از زباله های پلاستیکی بازیافت می شوند. بیشتر بقیه به محل های دفن زباله یا محیط زیست ختم می شود. طبق گفته صلح سبز، سالانه حدود 12 میلیون تن پلاستیک به اقیانوس ها می رسد.
و اعداد بدتر می شوند. USAFacts گزارش داد که میزان پلاستیکی که آمریکایی ها هر ساله دور می ریزند از سال 2000 تا 2018 40 درصد افزایش یافته است.
مصرف کنندگان با نیت خوب در این وسط گیر افتاده اند، مطمئن نیستند که چه چیزی می تواند بازیافت شود، چه اتفاقی برای بطری های آب دور ریخته شده آنها می افتد و برای مقابله با آنچه که برخی آن را “بحران زباله های پلاستیکی” می نامند، چه کاری انجام می شود.
بازیافت برای حل بحران آلودگی پلاستیک کافی نیست.
لوکاس الیس، استادیار دانشکده مهندسی شیمی، زیست شناسی و محیط زیست دانشگاه ایالتی اورگان می گوید: «سپردن بار بر دوش مصرف کننده بخشی از مشکل است.
علیرغم اینکه الیس کارشناس بازیافت پلاستیک با مدرک دکترای مهندسی شیمی است، اعتراف می کند که حتی برای او “ردیابی چیزهایی که قابل بازیافت هستند یا نه” مشکل است.
اکنون استارت آپ ها، دانشمندان و رهبران و آژانس های دولتی – از جمله بسیاری از آنها که در شمال غربی اقیانوس آرام مستقر هستند – گام های تهاجمی تری برای رسیدگی به بهمن زباله های پلاستیکی که در دهه 1970 جرقه زده شد و در طول دهه ها رشد کرده است، برمی دارند.
- جمع آوری زباله های شهری و شرکت هایی مانند Ridwell در حال بازیافت پلاستیک، آموزش مصرف کنندگان و تقویت بازار زباله های مصرف کننده نهایی در ایالات متحده هستند.
- محققان در حال ایجاد روش‌های نوآورانه‌ای برای تجزیه موثر پلاستیک‌ها – که بیشتر آنها از سوخت‌های فسیلی ساخته شده‌اند – به مواد قابل استفاده مجدد، از جمله سوخت جت یا افزودنی‌هایی برای تقویت بتن، ایجاد می‌کنند.
- تلاش‌های فعالان و دولت برای کاهش تولید پلاستیک جدید و سپردن مسئولیت بیشتر در قبال زباله به عهده تولیدکنندگان است.
اما این یک معضل دشوار برای کسانی است که روی این مشکل کار می کنند. همه زباله هایی که قابل بازیافت هستند بازیافت نمی شوند و بسیاری از پلاستیک ها بسیار گران هستند و استفاده مجدد از نظر شیمیایی دشوار است.
مک کنا موریگان، مشاور استراتژیک خدمات اجتماعی سیاتل برای پیشگیری از زباله و مدیریت محصول گفت: بازیافت برای حل بحران آلودگی پلاستیک کافی نیست.
بازیافت یا دفن زباله؟
خدمات شهری سیاتل، که خدمات زباله جامد را به بیش از 1.5 میلیون نفر در منطقه سیاتل ارائه می دهد، طیف گسترده ای از محصولات پلاستیکی مصرفی را بازیافت می کند. اما محدودیت هایی وجود دارد.
شهر می تواند بطری های پلاستیکی، کوزه ها و جعبه های ماست را بازیافت کند. درب 3 اینچ یا بزرگتر؛ گلدان گیاهان تمیز؛ اسباب بازی؛ سطل؛ و موارد مشابه کالاهای مقصد دفن زباله شامل هر نوع پلاستیک آلوده است. استخرهای بادی؛ کیس سی دی و دی وی دی؛ پرده های حمام؛ برزنت; و سایر ضایعات پلاستیکی و وینیل.
به طور کلی، مشتریان سیاتل بازیافت‌کنندگان بسیار خوبی هستند: تقریباً 80 درصد از کل پلاستیک‌های جمع‌آوری‌شده را می‌توان بازیافت کرد، در حالی که 20 درصد «آلاینده‌ها» هستند – به این معنی که آنها نوع پلاستیک اشتباهی هستند یا نوع درستی هستند، اما شهر گزارش داد که آلوده به غذا یا کپک است.
موریگان گفت: «برنامه ما بهترین نتایج را نسبت به هر برنامه بازیافتی در کشور دارد.
با این حال، چالش های مهمی وجود دارد. به عنوان مثال، این شرکت مجبور شد جمع آوری کیسه های پلاستیکی را در سال 2020 متوقف کند، زیرا کیسه های شل باعث مسدود شدن تجهیزات دسته بندی می شدند. این شامل کیسه های هوا و کیسه های پلاستیکی می شود که اغلب برای حمل و نقل توسط آمازون استفاده می شود، شرکتی که استفاده از پلاستیک در حال افزایش است.
بر اساس گزارش جدید Oceana، تخمین زده می شود که غول خرده فروشی مستقر در سیاتل در سال گذشته 709 میلیون پوند زباله بسته بندی پلاستیکی تولید کرده است. این رقم نسبت به سال قبل 18 درصد افزایش داشته است. قبل از انتشار این گزارش، آمازون وبلاگی را منتشر کرد که در آن ادعا کرد حجم بسیار کمتری از زباله های بسته بندی دارد و استراتژی های خود را برای کاهش این مقدار به اشتراک گذاشته است.
پلاستیک های جدید، چالش های جدید
پس با این همه کیسه خواربار فروشی و خشکشویی و کیسه هوای خالی شده چه کار می کنید؟ در غیاب مجموعه شهرداری، مصرف‌کنندگان می‌توانند محل تحویل رایگان را پیدا کنند یا به شرکتی مانند Ridwell پول بپردازند تا آنها را تحویل بگیرند.
Ridwell قادر است فیلم را بازیافت کند زیرا به صورت جداگانه بسته بندی شده است، که از نیاز به مرتب سازی توسط ماشین هایی که می توانند لاستیکی شوند جلوگیری می کند. کالب ویور، سخنگوی Ridwell گفت و مشتریان عموماً دستورالعمل‌ها را دنبال می‌کنند تا فقط مواد تمیز و خشک را بازیافت کنند.
اما حتی با روند ساده آنها، موانعی وجود دارد.
تولیدکنندگان به طور فزاینده ای از نوع جدیدی از بسته بندی به نام پلاستیک های چند لایه استفاده می کنند. آنها برای کیسه‌های ضخیم‌تر و مستقل مانند کیسه‌هایی که کرایزین، خوراک حیوانات خانگی و سایر غذاها را بسته‌بندی می‌کنند، و همچنین کیسه‌های چیپس و گرانولا که دارای روکش فویل هستند، استفاده می‌شوند. آنها نیاز به فرآیند بازیافت متفاوت و کمتری نسبت به فیلم پلاستیکی دارند.
ویور گفت: «این یک دسته از مواد پلاستیکی است که بازیافت آن برای یک خانواده عملاً غیرممکن است.
Ridwell اخیراً دو شرکت مستقر در لس آنجلس را پیدا کرده است که مایل به پذیرش این پلاستیک‌ها هستند. یکی آنها را به شن مصنوعی تبدیل می کند که برای زهکشی منظره استفاده می شود و دیگری جایگزینی برای بلوک های خاکستری تولید می کند. اینها تلاش های جدیدی با ظرفیت محدود هستند.
ویور گفت: «این بازار باثباتی نیست که بسیاری از حمل‌کنندگان بزرگ زباله بتوانند از آن برای فروش آن مواد در بازار ثانویه استفاده کنند، حتی اگر بتوانند بر مسائل آلودگی و مسائل دسته‌بندی غلبه کنند».
ویور گفت که بخشی از ماموریت ریدوول آموزش دادن به مشتریان در مورد زباله است تا آنها بتوانند از کالاهایی که بازیافت آنها دشوار است اجتناب کنند.
تبدیل پلاستیک به پلاستیک
با جریان فزاینده زباله های پلاستیکی نیز در سطح بین المللی مبارزه می شود. در اوایل این ماه، مذاکره کنندگان سازمان ملل متحد برای بحث در مورد توافق آتی در مورد آلودگی پلاستیکی ملاقات کردند. هدف این تلاش کاهش استفاده از پلاستیک است و به طور بالقوه می تواند محدودیتی برای تولید پلاستیک جدید ایجاد کند. ممنوعیتی مانند این به گزینه های بهتری برای تبدیل زباله های پلاستیکی به پلاستیک نیاز دارد، چالشی که الیس OSU با آن مقابله می کند.
الیس به توسعه یک استراتژی جدید نوآورانه برای بازیافت زباله پلاستیکی کمک کرده است که می تواند از پلاستیک های مخلوط استفاده کند – به طور بالقوه بازیافت زباله های خود را برای مصرف کنندگان آسان تر می کند. همچنین از معرف‌های شیمیایی در دسترس استفاده می‌کند و از دمای فوق‌العاده‌ای که برای برخی فرآیندهای دیگر لازم است استفاده نمی‌کند.
زباله های پلاستیکی از طریق یک تصفیه شیمیایی می گذرد که آن را به محلولی تبدیل می کند که با باکتری های اصلاح شده ژنتیکی تغذیه می شود. باکتری ها آن را به ترکیباتی تبدیل می کنند که می توانند به عنوان بلوک های سازنده برای تولید پلاستیک های جدید عمل کنند.
الیس و همکارانش تحقیقات خود را در پاییز امسال در مجله معتبر Science منتشر کردند.
الیس که در آزمایشگاه ملی انرژی های تجدیدپذیر کلرادو قبل از ایفای نقش در OSU روی این پروژه کار می کرد، گفت: استراتژی آنها برای ترکیب موثر فرآیندهای شیمیایی و بیولوژیکی “چیزی است که واقعا جدید بود.”
فرآیند را می توان برای بهینه سازی برای جریان های مختلف زباله و محصولات نهایی اصلاح کرد. الیس گفت که این “دریچه ای از استفاده ها را باز می کند”.
در دانشگاه ایالتی واشنگتن، دانشمندان از روش‌های مهندسی مختلف برای تبدیل پلاستیک به سوخت هوانوردی و بازیافت پارچه پلی‌پروپیلن یا پلی استر مورد استفاده در ماسک‌های یکبار مصرف به ماده‌ای که بتن را تقویت می‌کند، استفاده می‌کنند.
اما حتی با وجود شهرهایی مانند سیاتل و شرکت هایی مانند Ridwell که از بازیافت حمایت می کنند و محققان دانشگاهی راه های هوشمندانه ای برای استفاده مجدد از برخی زباله ها پیدا می کنند، کارشناسان معتقدند که این کافی نیست. آنها می گویند که حجم پلاستیک تولید شده باید کاهش یابد و محصولات باید با در نظر گرفتن بازیافت طراحی شوند.
الیس گفت که این نیازمند یک رویکرد سیستمی است که در آن تولیدکنندگان در حل مشکل نقش دارند و افزود: “ما باید به این فکر کنیم که چرخه عمر مواد چگونه خواهد بود.”