در منطقه سیاتل، رقابت کالج ها در حال افزایش است. با ادامه رونق جمعیت کارکنان فناوری با دستمزد بالا در منطقه، یک پیامد ناخواسته افزایش رقابت پذیری در کالج است. هجوم کارگران فناوری تقاضای فزاینده ای را برای رشته های STEM در کالج به همراه آورده است.
وقتی نوبت به بهترین موقعیت فرزندشان برای موفقیت در هنگام درخواست برای کالج می رسد، والدین به دنبال تمام مزایای ممکن هستند. برخی از خانواده‌ها دانش‌آموزان خود را در دبیرستان با شرکت در درس‌های ریاضی پیشرفته، استخدام مشاوران کالج خصوصی، و با دقت بررسی می‌کنند که چه برنامه‌های فوق‌درسی باید انجام شود تا بهترین شانس را در مدارس آیوی لیگ مورد نظر داشته باشند، آماده می‌کنند.
با این حال، این انگیزه اغلب می تواند تحت تأثیر والدین نادرست دانش آموزانی باشد که برای اولین بار در سیستم پذیرش کالج آمریکا درخواست می دهند.
در میان این همه شلوغی پذیرش در کالج، به نظر می رسد علت اصلی دبیرستان در حال ناپدید شدن است. فرض بر این است که دبیرستان زمانی است که دانش آموزان نه تنها مفاهیم نظری بلکه مهارت های عملی را نیز یاد می گیرند که آنها را برای موفقیت در آینده آماده می کند.
شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد حضور در بهترین دانشگاه ها منجر به موفقیت تضمینی می شود. والدین در منطقه نیازی به نگاهی فراتر از همتایان خود ندارند تا متوجه شوند که در نهایت موسسه ای که مدرک اعطا می کند اهمیت کمی دارد. مهمتر از همه، توانایی دانش آموز برای ایجاد فرصت های خود و کشف علایق خود در دبیرستان، کالج و فراتر از آن است.
بیش از یک سال است که یک استارت آپ کلج را برای دموکراتیزه کردن مشاوره دانشگاه و افزایش دسترسی به اطلاعات شخصی شده راه اندازی کرده ام. هدف آموزش بهتر خانواده ها در مورد فرآیند پذیرش در کالج و در نظر گرفتن زندگی فراتر از کالج است.
من با بسیاری از والدین و دانش آموزان در مورد روند درخواست کالج صحبت کردم و به صدها سوال پاسخ دادم. والدین مدام از من می پرسند: “فرزندم چه فعالیت های فوق برنامه ای می تواند انجام دهد تا شانس پذیرش خود را افزایش دهد؟”
در حالی که این یک فکر معتبر است، من قویاً معتقدم که تمرکز بیش از حد بر نتایج پذیرش در کالج در مقایسه با آموزش های اولیه ای است که باید در دبیرستان انجام شود. من دانش آموزان زیادی را ملاقات کرده ام که در حال حاضر صرفاً به دلیل افزایش شانس پذیرش در کالج درگیر فعالیت هستند.
من با دانش‌آموزان زیادی روبرو شده‌ام که در حال حاضر درگیر فعالیت‌هایی هستند تا شانس خود را برای ورود به دانشگاه افزایش دهند.»
وزارت کار ایالات متحده اعلام کرد که “65 درصد از دانش آموزان امروزی در مشاغلی استخدام خواهند شد که هنوز اختراع نشده اند.”
شروع همه گیری یک مثال عالی از این است که شرایط چقدر سریع می تواند تغییر کند. در این مدت، بسیاری از دانش آموزان قادر به شرکت در فعالیت های فوق برنامه سنتی نبودند. با این حال، دانش‌آموزان، که به خوبی به مهارت‌های مورد نیاز برای سازگاری، نوآوری و رهبری مجهز بودند، توانستند توانایی‌های خود را در چارچوب محدودیت‌های جدید ایجاد کنند تا نه تنها برجسته شوند، بلکه تغییر را نیز تحریک کنند. من متوجه شده ام که این دانش آموزان اغلب به جای راهنمایی الگو، راهنمایی عمومی دریافت می کنند، که آنها را برای مدیریت بهتر تجربه خود آماده می کند. تمرکز بیش از حد بر هدف نهایی پذیرش کالج، منصرف کردن دانشجویان از تحقیق در مورد علایق و ایجاد مهارت‌های اساسی به منظور ایجاد تغییرات موفقیت‌آمیز در آینده شغلی است.
متأسفانه، رویکرد فرموله شده برای پذیرش کالج در این زمینه محبوبیت بیشتری پیدا می کند. بسیاری از دانش آموزان تحت فشار و مسئولیت برای آماده شدن برای کالج هستند که از کلاس نهم شروع می شود. واقعیت این است که بسیاری از این فشارها غیرضروری است، زیرا هیچ فرمولی برای تضمین پذیرش وجود ندارد.
این رقابت بیش از حد منجر به سطوح شدید استرس در بین دانش‌آموزان دبیرستانی و همسالان می‌شود، که اغلب تجربه کلاسیک دبیرستان را که مورد علاقه اکثر مردم در سراسر کشور است، سرکوب می‌کند و به تجربه‌ای که تحت سلطه یک روز کاری 18 ساعته است، سرکوب می‌کند. خوابیدن بعد از نیمه شب برای دانش آموزان غیرمعمول نیست، زیرا در دبیرستان بین برنامه های فوق برنامه و درسی در سطح کالج تعادل برقرار می کنند و فضای کمی برای آرامش یا خودآزمایی باقی می گذارند.
احتمالاً ادامه تشدید رقابت در سطح محلی اجتناب ناپذیر است. با این حال، با این رقابت تشدید شده، مسئولیت بزرگی برای خانواده ها به وجود می آید تا خودشان تعیین کنند که می خواهند دانش آموزشان در کدام مسیر موفقیت در آینده بروند.
پذیرش در 20 مدرسه برتر تنها راه آماده شدن برای موفقیت نیست، بلکه یکی از فرصت هایی است که دانش آموزان می توانند دنبال کنند. در واقع، Big Tech میلیون ها دلار به صورت محلی برای ارتقاء برنامه های علوم کامپیوتر در سایر کالج های محلی سرمایه گذاری می کند. اخیراً، آمازون 3 میلیون دلار در سه کالج فنی و محلی مختلف سرمایه گذاری خواهد کرد که برنامه های چهار ساله متمرکز بر علم کامپیوتر را ارائه می دهند. این نمونه دیگری از چگونگی سرمایه گذاری مجدد شرکت های محلی در جامعه برای یافتن درخشان ترین استعدادها است – با درک اینکه همه بهترین استعدادها از مدارس نامگذاری شده به دست نمی آیند.
در سال‌های اخیر، تعریف موفقیت برای خانواده‌ها در شمال غربی اقیانوس آرام، ارتباط نزدیکی با اعتبار کالج پیدا کرده است. با این حال، این شاخص موفقیت نامناسب است. همانطور که دانش‌آموزان سال‌ها آموخته‌اند که موفقیت آنها با یک عدد واحد اندازه‌گیری می‌شود – معدل – خانواده‌ها اکنون این تصور را دارند که موفقیت بعد از دبیرستان را فقط می‌توان با اعتبار در کالج سنجید.
با این حال، همانطور که ثابت شده است که موفقیت متوسط تنها شاخص موفقیت نیست، اعتبار در دانشگاه نیز تنها عامل نیست. این بدان معنا نیست که سخت کوشی اشتباه است، بلکه باید جزئی از چگونگی دستیابی به موفقیت باشد.
مهم است که با خانواده خود در مورد معنای واقعی موفقیت صحبت کنید، بدون اینکه تحت تاثیر آنچه کالج ها یا دیگران می خواهند فکر کنید. موفقیت می تواند شامل رضایت شغلی، مسیر ثبات مالی، یا حتی تمرکز بر فرآیند یادگیری و تاثیر آن و نه فقط ارزیابی باشد.
از پیش تعریف این شاخص ها به دانش آموز شما کمک می کند تا بر آنچه ارزش دارد تمرکز کند، نه آنچه جامعه می خواهد ارزش قائل شود. این به دانش‌آموز شما اجازه می‌دهد تا یک سبک زندگی کامل سالم را حفظ کند که در آن علاقه‌مند به تحصیل و سفر است و در عین حال روی نسخه موفقیت خود کار می‌کند.