

مکنزی اسکات، نیکوکار و نویسنده سیاتل روز دوشنبه اعلام کرد که او و تیمش در هفت ماه گذشته نزدیک به 2 میلیارد دلار به 343 سازمان کمک کرده اند. اسکات، که بنیاد رسمی ندارد، کمک های مالی را در یک پست کوتاه متوسط اعلام کرد.
با این هدیه اخیر، اسکات حدود 14 میلیارد دلار به تقریباً 1500 سازمان اهدا کرده است. آخرین اعلامیه شامل هدایایی بود که قبلاً فاش شده بود به دختران پیشاهنگ ایالات متحده، جونیور اچیومنت ایالات متحده آمریکا و خواهران بزرگ برادران بزرگ آمریکا.
اسکات نوشت: این انتشار مبالغ دریافتی توسط سازمانها را شامل نمیشود، اما این اطلاعات در پایگاه دادهای قرار خواهد گرفت که «به زودی منتشر خواهیم کرد». او گفت که این انتشار شامل اطلاعاتی در مورد گیرندگان خواهد بود که “توسط تیم های خود و بیانیه های ماموریت به زبان خودشان ارائه شده است.”
همچنین دوشنبه، همسر سابق اسکات، بنیانگذار و مدیر عامل سابق آمازون، جف بزوس، در مصاحبه ای با CNN گفت که او بیشتر دارایی خود را در طول زندگی خود خواهد بخشید. تعهد بزوس حدود سه سال پس از تعهد اسکات است. مدت کوتاهی پس از طلاق این زوج در سال 2019، مکنزی The Giving Pledge را امضا کرد، که یک قول عمومی از سوی ثروتمندان فوقالعاده است که بیشتر سرمایه خود را به امور خیریه اختصاص دهند. بزوس این تعهد را امضا نکرده است.
بیل گیتس و وارن بافت که بیش از یک دهه پیش با ملیندا فرنچ گیتس The Giving Pledge را خلق کردند، اکنون هر کدام بیش از 100 میلیارد دلار ثروت دارند که دو برابر ارزش خالص آنها از سال 2010 است. ارزش اسکات چند ماه پس از اعلام طلاق، حدود 37 میلیارد دلار بود. ثروت او در سال 2020 با افزایش ارزش سهام آمازون افزایش یافت. فوربس در حال حاضر دارایی خالص اسکات را حدود 29.7 میلیارد دلار تخمین می زند.
پست متوسط اسکات لحن فروتنانه ای را که به طور مداوم در پیام های او یافت می شود را برانگیخت. او کمک های خود را به عنوان “حمایت از صداها و فرصت های مردم از جوامع محروم” توصیف می کند. و او مبلغی را که داده شده است – 1,990,800,000 دلار- به زبان آورد که گویی می خواهد پوچ بودن چنین ثروتی را به زبان بیاورد.
اسکات توسط بسیاری از افراد به دلیل توزیع سریع مبالغ هنگفتی برای رفع نیازهای فوری مردم مورد تشویق قرار گرفت.
موسسه خیریه اسکات همچنین به دلیل رویکرد بدون رشته خود، که به سازمان های غیرانتفاعی اجازه می دهد تا از وجوه خود به دلخواه خود استفاده کنند، مورد تحسین قرار گرفته است. او در این پست تاکید میکند که هدایای او در درجه اول به بودجههایی اختصاص مییابد که منابع را به سازمانهای کوچکتری که نزدیک به جوامعی هستند که به آنها خدمت میکنند اختصاص میدهند.
او نوشت: “برای هر کسی که به طور مشابه علاقه مند به حمایت از رهبری مردم در جوامعی است که به آنها خدمت می کنند، منابع مالی یک منبع عالی است.”
سازمانهایی که این هدایا را دریافت میکنند شامل گروههای متمرکز بر آموزش، مدارس منشور، سازمانهای غیرانتفاعی جهانی، تلاشهای LGBTQ، گروههای سلامت روان و ناتوانیها، و برنامههای مهاجران و پناهندگان هستند. به طور خلاصه، طیف وسیعی از مسائل اجتماعی را در بر می گیرد.
تجزیه و تحلیل ارائه توسط Inside Philanthropy به این نتیجه می رسد که “ما هنوز به یک استراتژی متحد کننده یا تئوری تغییر دست یابیم که این همه کار ارزشمند را به هم پیوند می دهد.”
اسکات پست متوسط خود را با شعر «بازگشت به خانه داکوتا» اثر گوئن نل وسترمن، نویسنده و استاد دانشگاه داکوتا آغاز می کند. این شعر کوتاه تبادل بین مردم بومی و غیر بومی را توصیف می کند. اسکات در نوشته خود بارها تاکید کرده است که تمرکز نباید روی انساندوستی او باشد، بلکه باید بر کار خوب انجام شده توسط دریافت کنندگان باشد، و او این احساس را به پیام شعر مرتبط می کند.
او در پایان پست خود نوشت: «نیازی ندارم از کسانی که برایم مهم هستند بپرسم که به آنها چه بگویم یا برایشان چه کار کنم. من می توانم آنچه را که دارم با آنها در میان بگذارم تا در حالی که آنها صحبت می کنند و برای خودشان عمل می کنند، پشت سر آنها بایستم.”
یادداشت ویراستار: این داستان بهروزرسانی شده است تا شامل اطلاعاتی درباره دریافتکنندگان کمک مالی و تفسیری از Inside Philanthropy باشد.