در طی یک سفر به تایتانیک در سال 1996، خلبان زیردریایی PH Nargeolet متوجه یک فلاش سونار کنجکاو شد که از مکانی نزدیک به غرق شده بود. آیا این قسمتی از لاشه هواپیما بود که قبلاً کشف نشده بود؟ یک ویژگی زمین شناسی ناشناخته؟
بیست و شش سال پیش، خلبان قادر به کاوش بیشتر نبود. اما اکنون یک اکسپدیشن کاملاً متفاوت تایتانیک این معما را حل کرده است و Nargeolet بخشی از تیم است.
داده‌های جمع‌آوری‌شده در تابستان امسال توسط اورت، واشینگتن OceanGate و OceanGate مستقر در باهاما – به علاوه تجزیه و تحلیل علمی که توسط بنیاد غیرانتفاعی OceanGate پشتیبانی می‌شود – نشان می‌دهد که برق از یک خط الراس آتشفشانی منشأ گرفته است که به عنوان خانه مرجان‌ها، اسفنج‌ها و سایر ساکنان اعماق دریا.
Nargeolet امروز در یک بیانیه خبری گفت: “در سونار، این می تواند چیزهای زیادی باشد، از جمله احتمال اینکه یک کشتی غرق شده باشد.” “من به دنبال فرصتی برای بررسی این جسم بزرگ بودم که مدت ها پیش روی سونار ظاهر شد. کاوش در این منطقه و یافتن این سازند آتشفشانی جذاب مملو از زندگی بسیار شگفت انگیز بود.»
سازند بازالتی با عمق 9500 فوت و طول 330 فوت به طور آزمایشی به نام خط الراس نارگئولت-فنینگ نامگذاری شده است. این نام نقش‌هایی را که Nargeolet و Oisin Fanning، مدیر صنعت انرژی ایرلندی که به عنوان متخصص مأموریت در اکسپدیشن امسال OceanGate ایفا می‌کرد، به رسمیت می‌شناسد.
فانینگ که برای شرکت در این اکسپدیشن هزینه کرد، گفت: «وقتی از فرصت غواصی برای کشف راز آنچه در سونار دیده می‌شد مطلع شدم… می‌دانستم که می‌خواهم بخشی از این تلاش باشم. همکاری با OceanGate Expeditions، بنیاد OceanGate و تیم علمی برای درک بهتر آنچه در اعماق سطح اقیانوس‌های ما نهفته است، یک افتخار است.
تابستان امسال دومین فصل تحقیقاتی OceanGate Expeditions و تیم علمی آن بود. غواصی زیردریایی OceanGate در سال گذشته بر مستندسازی وضعیت کشتی غرق شده تایتانیک 110 ساله متمرکز شد که یکی از معروف ترین تراژدی های تاریخ در دریا پشت سر گذاشته شد. در این سال، دانشمندان به مطالعه خود بر روی بقایا ادامه دادند، اما وظیفه فهرست نویسی حیات دریایی اطراف را نیز بر عهده گرفتند.
به گفته استیو راس، دانشمند ارشد OceanGate Expeditions، یافتن خط الراس Nargeolet-Fanning یکی از نکات برجسته فصل تحقیقات امسال بود.
راس، محقق مرکز علوم دریایی در دانشگاه کارولینای شمالی در ویلمینگتون، می‌گوید: «این کشف طرز تفکر ما در مورد تنوع زیستی عمیق را بهبود می‌بخشد. بدیهی است که تشکیلات آتشفشانی بازالتی قابل توجه است و ما از تنوع و تراکم اسفنج ها، مرجان های بامبو، دیگر مرجان های آب سرد، خرچنگ ها و ماهی هایی که در ارتفاع 2900 متری در اقیانوس اطلس شمالی رشد می کنند، شگفت زده شده ایم.
راس گفت این خط الراس باید داده های جدیدی را در مطالعه اکوسیستم های اعماق دریا ارائه دهد. او خاطرنشان کرد: «تنوع شکل‌های حیات، تمرکز حیات و اکوسیستم‌های کلی ممکن است بین صخره‌های عمیق مصنوعی تایتانیک و این صخره طبیعی تازه کشف‌شده در اعماق اقیانوس متفاوت باشد».
روی تصاویر زیردریایی و بستر OceanGate کلیک کنید:
موری رابرتز، زیست‌شناس دریایی در دانشگاه ادینبورگ که همچنین بخشی از تیم OceanGate است، گفت که او و همکارانش عکس‌ها و فیلم‌ها و همچنین DNA استخراج‌شده از نمونه‌های آب جمع‌آوری‌شده روی صخره را تجزیه و تحلیل خواهند کرد.
رابرتز می گوید: دانشمندان همیشه از میزان گسترش اسفنج ها و مرجان ها در اقیانوس شگفت زده شده اند. ما شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای را برای درک بهتر این موضوع انجام می‌دهیم، و من انتظار دارم که این مناطق صخره‌ای ناشناخته برای توضیح چگونگی پراکندگی این حیوانات در فواصل وسیع در بستر گل‌آلود دریا بسیار مهم باشد.»
رابرتز گفت، نتایج با جامعه علمی و سیاست گذاران به اشتراک گذاشته خواهد شد تا مطمئن شوند که این اکوسیستم های آسیب پذیر مورد توجه و حفاظتی قرار خواهند گرفت که شایسته آن هستند. داده های تولید شده توسط تحقیقات تایتانیک به طور آشکار با سایر محققان و عموم مردم از طریق پایگاه داده iAtlantic به اشتراک گذاشته خواهد شد.
OceanGate Expeditions در حال برنامه ریزی برای بازگشت به سایت تایتانیک در سال آینده است – با مکان هایی در دسترس برای متخصصان ماموریت که می توانند با هزینه 250,000 دلار به ماجراجویی بپیوندند. این شرکت همچنین غواصی های زیر آب را در Tongue of the Ocean در بانک بزرگ باهاما ارائه می دهد. دریچه های هیدروترمال در آزور