با کمک شرکای فنی و بشردوستانه سیاتل، تیمی از دانشمندان داده کینگ کانتی در حال توسعه یک پنل کنترل برای سیستم پاسخگویی به بی خانمان ها هستند که داده ها را از منابع مختلف، از جمله پناهگاه ها و ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی رفتاری تجزیه و تحلیل می کند. هدف ثبت هر تعامل یک فرد بی خانمان با سیستم، ایجاد تصویری کاملتر و انسان محورتر از بی خانمان بودن در کینگ کانتی است.

اوون کایفاس، افسر تأثیرات اجتماعی در خدمات بی خانمان منطقه ای کینگز (RHA) می گوید: «اگرچه این فقط یک خراش روی سطح است، اما یک کار متحول کننده است.

برای سال‌ها، جمعیت بی‌خانمان‌های کینگ کانتی توسط تیم‌هایی از داوطلبان اندازه‌گیری می‌شد که در اطراف منطقه قدم می‌زدند و سرشماری بی‌خانمان‌ها را در فضای باز – در شهرهای چادری، در پیاده‌روها یا گوشه‌های خلوت مکان‌های عمومی انجام می‌دادند.

سرشماری غیررسمی به طور گسترده به دور از کامل بودن در نظر گرفته می‌شد و گزارش‌دهی مزمن طولانی مدت ممکن است نقشی در تضعیف تلاش‌های شهرستان برای رسیدگی به مشکل رو به رشد بی‌خانمان‌ها داشته باشد. در آخرین سرشماری، سرشماری تخمین زد که کمی بیش از 11000 نفر در منطقه سیاتل بی خانمان بودند.

آن مارتنز، سخنگوی RHA گفت: «اگر مشکل واقعاً 11000 نفر بود، سیستم ما احتمالاً می توانست با آن مقابله کند. اما این 40000 است.

به‌اصطلاح سیستم زمان‌سنجی معیوب بود، به این دلیل واضح است که تماس داوطلبان با افراد ساکن در منطقه، حتی پناهگاه‌هایی که داده‌ها را گزارش می‌کنند، غیرممکن بود. تشدید مشکل عدم گزارش دهی، افرادی که در فضای باز در مکان های عمومی زندگی می کنند تنها بخشی از جامعه خالی از سکنه هستند.

کایفا گفت: «هر سال ما به سرمایه گذاری منابع قابل توجهی در (گزارش لحظه) ادامه دادیم. و سپس همه می گویند که این یک دست کم گرفتن است.

سال گذشته، RHA اعلام کرد که دیگر به سرشماری تکیه نخواهد کرد. در عوض، آژانس به دنبال مجموعه ای از داده های در حال گسترش برای درک تصویر کامل بی خانمانی در منطقه سیاتل خواهد بود.

تلاش‌ها برای ارائه داده‌ها در مورد بی‌خانمان‌ها در ابتدا با کمک مالی بنیاد گیتس حمایت می‌شد. RHA اکنون بر ایجاد یک پایگاه داده “فهرست نام ها” متمرکز شده است که توسط توسعه رایگان توسط تکنسین های سیاتل پشتیبانی می شود. ابزار By-Name به هر کسی که از خدمات بی خانمان استفاده می کند اجازه می دهد تا یک نمایه خصوصی داشته باشد که تجربه شخصی آنها را ردیابی و مدیریت کند.

RHA آن را در یک صفحه توضیح می دهد: «افرادی که بی خانمانی را تجربه می کنند، دسترسی مستقیم و کنترل بر اطلاعات خود خواهند داشت، و همچنین کسانی که برای کمک به آنها کار می کنند تا به مسکن پایدار بروند. در نظر گرفته شده است که منبع واحدی از تمام اطلاعات مورد نیاز برای تسهیل ارتباط با خدمات و فرصت های اسکان و مسکن باشد.

کار با داده‌های RHA در زمانی اتفاق می‌افتد که بازار مسکن محلی بسیاری از مردم را از خود دور می‌کند و بحث بحث‌انگیز بر سر چگونگی ایجاد مسکن مقرون‌به‌صرفه‌تر داغ می‌شود. با افزایش تقاضا برای منابع بی خانمان، RHA به دلیل نهایی کردن آرام قراردادها با شرکای خود در سراسر منطقه با انتقاداتی مواجه است.

طرح داده‌های RHA جدا از طرح دیگری است که در هیئت مدیره مدیریت داده، بروس هارل، شهردار سیاتل، روز سه‌شنبه به‌عنوان بخشی از به‌روزرسانی طرح بی‌خانمانی شهر رونمایی خواهد کرد.

داشبورد عمومی، که اکنون در وب سایت RHA قرار دارد، حول مسائل مربوط به عدالت، پاسخگویی و منابع سازماندهی شده است. از جمله روندهای دیگر، این نشان می دهد که افراد رنگین پوست به طور نامتناسبی بی خانمان هستند و حداقل 25 درصد از جامعه بی خانمان آسیب پذیر زندگی می کنند. همچنین نشان می دهد که در سال 2020، برای اولین بار پس از سال ها، تعداد خانوارهایی که وارد سیستم می شوند کمتر از تعداد خانوارهایی است که خارج می شوند.

با این حال، به دلیل ماهیت گزارش دهی، سیستم در حال حاضر هنوز فروشنده محور است، که امکان شکاف داده را فراهم می کند. کریستینا مک هیو، مدیر ارزیابی مسکن و بی خانمان منطقه ای منطقه، تخمین زد که تقریباً 7000 بی خانمان در ارقام معمول گزارش شده در سال 2020 ظاهر نشده اند.

مک هیو گفت: “برای غلبه بر این چه کاری می توانیم انجام دهیم؟” ما (باید) پیچیدگی نحوه تعامل افراد بی خانمان با سیستم را بپذیریم.

هدف این است که این شکاف ها کاهش یابد تا افراد بیشتری بتوانند به خدمات – و در نهایت مسکن متصل شوند.

سوال بزرگی که مک هیو گفت این بود که داده ها می توانند امیدوارانه پاسخ دهند: “از ابتدا تا انتها، تجربه یک فرد با سیستم چیست؟”