
می توان گفت پروژه در سواحل سیاتل با چندین شکست مواجه است.
نبرد طولانی بر سر چگونگی حل مشکل فروپاشی پل جاده آلاسکا وجود داشته است. بحث مداوم در مورد تونل ها در برابر خیابان های سطحی در برابر بزرگراه ها. زمانی بود که دستگاه حفاری تونل برتا روح را تسلیم کرده بود و به مدت دو سال بی حرکت زیر شهر نشسته بود. و زمانی که Quay 58 در Budget Sound افتاد.
سپس آخرین شکست (هر چند جزئی) وجود دارد: اعتصاب کارگران بتن باعث می شود برخی از بخش های پروژه 756 میلیون دلار برای ماه ها دستگیر شوند.
اما همچنان، تغییرات در امتداد ساحل در مرکز شهر سیاتل رخ می دهد. و این تغییرات می تواند اثرات موجی داشته باشد – احتمالاً مرکز شهر آسیب دیده را تحریک می کند و شاید حتی بر نحوه تعامل شرکت های فناوری در حال رشد با شهر تأثیر بگذارد.
کریس دیور، سرمایهگذار خطرپذیر، که عضو هیئتمدیره Friends of Waterfront Seattle است، میگوید: «این کاری است که ما به عنوان یک شهر باید انجام دهیم – در فضا سرمایهگذاری کنیم، نه فقط در مشاغل». «البته، مردم خواهان شغلی با درآمد خوب هستند، اما برای زندگی در شهر و ارتباط با فضاهای مدنی نیز خواهان تجربه ای غنی هستند.
با ایستادن در جایی که شهر با آب برخورد می کند، به سختی می توان دقیقاً به یاد آورد که ساحل چند سال پیش دقیقاً چگونه بود – زمانی که راه پله دو طبقه راه آلاسکا از همه شکوه و عظمت بتونی خود بالاتر رفت و غرش ترافیک بالای سر همه چیزهای دیگر را غرق کرد. هنوز کمبود بتن و ماشین وجود دارد و صدای ساخت و ساز متناوب است، اما ساختمانهای Pioneer Square اکنون نزدیکتر به نظر میرسند، مانند امواج Budget Sound.

برای اینکه ببینید تفرجگاه وقتی کار در سال 2024 تمام شود چگونه خواهد بود، داشتن یک راهنما مفید است.
یک صبح یخبندان ماه مارس، مگی واکر، بشردوست و رهبر مدنی سیاتل، در گوشه ای از آلاسکا وی و خیابان ماریون ایستاد و به سمت شمال به خطوط ترافیکی که توسط کارگاه های ساختمانی احاطه شده بود اشاره کرد.
واکر گفت: “این واقعاً یک کشف مجدد کامل از این بخش از شهر است.” «اگر به اینجا نگاه کنید، همه چیزهایی که امروز ماشینها هستند سبز میشوند.
در دهه گذشته، واکر ریاست Friends of Waterfront Seattle را بر عهده داشته است، سازمان غیرانتفاعی که پروژه را اجرا میکند و تلاشهایی برای جمعآوری سرمایه و برنامهنویسی انجام میدهد. با نزدیک شدن به پایان ساحل در دو سال آینده، گروه بر تبلیغ پارک و امکانات آن برای مردم محلی تمرکز خواهد کرد.
بسیاری از مکان های توریستی شناخته شده باقی خواهند ماند – بار ماهی ایوار، چرخ بزرگ سیاتل، فروشگاه کنجکاوی Ye Olde – اما پارک 20 هکتاری شامل شش زمین بازی، یک مسیر دوچرخه سواری دو طرفه، تاسیسات هنری در مقیاس بزرگ، فضاهای باغ پر از هزاران گیاه، یک ساحل قابل دسترسی برای عابران پیاده، فضاهای رویداد و یک مسیر پیاده روی مرتفع که ساحل را به بازار Pike Place متصل می کند.
در ادامه شمال در جاده آلاسکا، از جایی که روزی تاب نیمکتها پشت سر هم آویزان میشوند، واکر اینطور بیان کرد: «اینجا اکنون ایوان جلویی شهر است».
و این ایوان جلویی می تواند در هنگام فراخوانی تازه واردها جذابیت ارزشمندی در حاشیه ایجاد کند.

برای چندین دهه، سیاتل شهرت خود را به عنوان مکانی مطلوب برای کار ایجاد کرده است و تکنسین ها را با وعده های امکانات شهری همراه با زیبایی طبیعی منطقه جذب می کند. اما مرکز شهر اخیراً با مشکل مواجه شده است، به ویژه پس از اینکه همهگیری خیابانهای آن را از وجود کارکنان اداری پاک کرد. نرخ جرم و جنایت در چند سال گذشته افزایش یافته است و برخی از شرکت ها – از جمله آمازون – از بازگشایی دفاتر در مرکز شهر دور می شوند.
نگرانیها از دورکاری زیاد است، که وضعیت سیاتل را به عنوان یک سوپراستار فناوری خراب میکند، و بلیو همسایهاش در حال تصرف دفاتری است که ممکن است در غیر این صورت فروشگاهی در سیاتل باز کند.
با این حال، سیاتل هنوز دارای نوع خاصی از مغناطیس است. مطالعه اخیر Axios نشان داد که سیاتل به دلیل “وضعیت مرکز فناوری فوق ستاره، آب و هوای خنک، آغوش انرژی سبز و صحنه موسیقی و هنر” مطلوب ترین مکان برای دانش آموزان است.
به هر حال، این چیزی است که مدافعان سواحل جدید سعی در تصرف آن دارند.
جان اسکولز، رئیس و مدیر عامل انجمن مرکز سیاتل گفت: برای من، کل این پروژه مانند شتاب دهنده برند سیاتل است. “می تونی اینجا قایق سواری کنی؟”
این قطعاً کاری نیست که بتوانید هنگام غلتیدن روی پل هوایی با سرعت 50 مایل در ساعت انجام دهید. اما برخی از منتقدان این پروژه می گویند که منطقه ساحلی جدید همچنان بیش از حد ماشین محور خواهد بود، با چندین خط از وسایل نقلیه به ترمینال کشتی ها و اتوبوس ها به سمت محله های مرکز شهر تغییر مسیر می دهند.
داگ ترامپ، مدیر عامل The Urbanist در این باره می نویسد: «غلبه بر یک راهرو بزرگراهی دو طبقه نیازی به مقدار زیادی ندارد، اما باید از بودجه عظیم آن انتظار خیلی بیشتری داشته باشیم.
وی افزود: این یک اشتباه 5 میلیارد دلاری بود که خودروها را اول، ناوگان دوم، ترانزیت و دوچرخه ها را در رتبه سوم و اقلیم را در رتبه دوم قرار داد.

با کنار گذاشتن انتقادات، پروژه خشکی به برخی از شرکت های فناوری کمک کرده است تا بر راه اندازی فروشگاهی در مرکز شهر تمرکز کنند. رایان دیبل، مدیر عامل شرکت، گفت: شرکت املاک و مستغلات فناوری Flyhomes زمانی که مشخص شد مرگ این پل به معنای نور طبیعی بیشتر در دفاتر در خیابان غربی است، دفاتر خود را در بلوک اسکله 56 افتتاح کرد. و اکنون ایده خط ساحلی که فقط برای گردشگران نباشد چشم انداز جذابی است.
دابل میگوید: «نگرانی اصلی ما در مورد ساحل این بود که گزینههای غذا و نوشیدنی باید متناسب با فلای هومز و تیم ما باشد، زیرا ما یک جمعیت حرفهای هستیم، نه گردشگران». بسیار خوب است که بدانید در این منطقه گزینه های بیشتری برای غذاهایی که کارمندان ما هنگام گذراندن وقت در دفتر به دنبال آن هستند، مانند ساندویچ سالم یا سالاد، وجود خواهد داشت.
من از دیدن آن به عنوان پارکی که فقط یک زمین بازی برای کارمندان آمازون است متنفرم.»
اریک هولنبک، معاون شرکت نرمافزار Highspot، گفت که او نیز مشتاقانه منتظر تکمیل خط ساحلی است – بهویژه که شرکت در تابستان امسال کارمندان بیشتری را به دفتر بازگرداند. دفاتر Highspot در شمال Pike Place قرار دارند که توسط یک راهروی مرتفع به ساحل متصل خواهد شد.
هالنبک می گوید: «آنچه مرا در مورد ساحل هیجان زده می کند، ارتباط بین مرکز شهر و مرکز با فضاهای سبز جدید است.
بخشی از پروژه ساحلی علیرغم ساخت و ساز در حال انجام است. Pier 62 رویدادهای عمومی، از جمله درس های ورزشی، تورهای پیاده روی و موسیقی را با تمرکز بر اجراکنندگان BIPOC ارائه می دهد.
با وجود جذابیت بالقوه برای بیگانگان فناوری، دی وور گفت که این فضا به گونه ای طراحی شده است که همه ساکنان سیاتل، از جمله قبایل محلی را شامل شود. او گفت که این قصد در گنجاندن اینستالیشن های هنری و برنامه ریزی رویداد، از جمله موارد دیگر، منعکس خواهد شد.
دوور گفت: «من از دیدن آن به عنوان یک پارک که فقط یک زمین بازی برای کارمندان آمازون است متنفرم.
واکر که در فاصله چند متری از آجرهای میدان پایونیر به سمت ساحل صخرهای بازمیگردد، خاطرنشان کرد که ساحل پر از تاریخ است – و بسیاری از این تاریخ ریشه در بیعدالتی دارد.
واکر میگوید: «اینجا لایههای مهمی وجود دارد. “و می تواند مکانی باشد که آن را بیان می کند.”